Grupa zalozona w 1969 w Birmingham (Anglia) przez
gitarzeyste basowego Iana Hilla. Sklad uzupelniali Alan Atkins (spiew)
i John Ellis (perkusja). Jako jedna z wielu walczacych o przetrwanie, obiecujacych,
mlodych grup rockowych zadebiutowali koncertem w Essington. Nazwa Judas
Priest zostala wzieta - z braku lepszej - od poprzedniego zespolu Atkinsa.
(Inne zrodla twierdzoa, ze pochocdzi ona z tytulu piosenki Boba Dylana
"The
Ballad Of Frankie Lee And Judas Priest" z plyty John Wesley Hearding).
Wkrotce
perkusje przejal Alan Moore, ktorego nastepnie zastapil Chris Campbell.
Zespol spedzal czas glownie na podrozach po Wielkiej Brytanii i graniu
w roznych klubach. Pozniej Atkins i Campbell odeszli, ponownie pozostawiajac
zalazek grupy w postaci Hilla i Downinga. Wtedy wlasnie losy zespolu obrocily
sie na lepsze. W 1971 do grupy dolaczyl wokalista Rob Halford, brat narzeczonej
Hilla, oraz perkusista John Hinch z grypu Hiroshima. Liczba wystepow w
Anglii rosla w miare trwalego wzrostu liczby zwolennikow zespolu. W 1974
r. odbyli po raz pierwszy zagraniczne tournee po Niemczech i Holandii,
by po powrocie podpisac kontrakt plytowy z mala angielksa firma Gull.Zespol
zwerbowal wowczas drugiego gitarzyste Glenna Tiptona i nagral debiutancki
album Rocka Rolla. Przyniosl o muzykom wielkie rozczarowanie i nie
wywolal zadnego odzewu. Pewnym zwiastunem lepszych czasow byl ich wystep
na festiwalu w Reading w 1975, bardzo dobrze przyjety przez publicznosc.
W tym czasie odszedl Hinch, zastapiony przez Alana Moore'a. Longplay Sad
Wings Of Destiny z 1976, wyprodukowany przez caly zespol, okazal sie
lepszy od poprzednika. Plyta uzyskala dobre recenzje, lecz sytacjia finansowa
grupy byla tragiczna. Dopiero kontrakt z wytwornia CBS Records przyniosl
ocalenie. Pierwszy wydany w jego ramach album Sin After Sin z 1977
zostal wyprodukowany przez Rogera Glovera i stal sie mocnym poczatkiem
wspolpracy z nowym koncernem. Podczas nagrywania plyty Simon Philips zastepowal
Moore'a, ktory ponownie zdezerterowal. W lipcu 1977 zespol po raz pierwszy
odwiedzil Ameryke, wystepujac juz z kolejnym perkusista Lesem Binksem,
ktory pojawil sie tez na wydanym rok pozniej longplayu Stained Class.
Z
kolejnej plyty Killing Machine pochodzil singel "Take On The
World", ktory jako pierwszy w karierze grupy zagoscilna listach przebojow,
docierajac do 14. miejsca w Anglii. Podczas japonskich tournee wiosna 1979
grupa zarejestrowala swoj pierwszy album koncertowy Unleashed In The
East, ktorego producentem byl Tom Allom, odtad etatowy wspolpracownik
Judas
Priest. W tym samym roku Lesa Blinksa zastapil przy perkusji Dave Holland
(dawniej Trapeze). Po dlugiej trasie koncertowej u boku Kiss
i AC/DC
popularnosc zespolu znacznie wzrosla. Kolejny longplay
British Stell,
wydany
latem 1980, blyskawicznie utorowal sobie droge do 3. miejsca na angielskich
listach albumow i zawieral przebojowe single
"Breaking The Law" i
"Living
After Midnight".
Po wystepie w 1980 na festiwalu Monsters Of Rock
w Castle Donington,u boku m.in. Rainbow i Scorpions, muzyce rozpoczeli
nagrywanie plyty Point Of Entry. Album zawieral przebojowy singel
"Hot
Rockin" i byl promowany na serii wystepow w Anglii i w Stanach, na
ktore "walily" tlumy. Wydany w 1982 longplay Screaming For Vengance
ukazal
sie w czasie fenomenalnego powodzenia zespolu. Przebojowu singel
"You've
Got Another Thing Comin" zapewnil grupie dochodowe, szesciomiesieczne
tournee po Stanach, a samemu albumowi status Platynowej Plyty w USA. Longplay
ten byl najbardziej "heavy" sposrod wszystkich dotad wydanych plyt Judas
Priest. Jedynie LP. Defenders Of The Faith, ktory pojawil sie
w sprzedazy dwa lata pozniej, mogl rownac sie z nim pod tym wzgledem. W
grudniu 1985 dwoch amerykanskich nastolatkow zastrzelilo sie podczas sluchania
albumu Stained Class, na ktorym rzekomo mialo byc ukryte jakies
tajemnicze przeslanie. Proces, w ktorym rodzice obu chlopcow domagali sie
od grupy i wytworni CBS wysokiego odszkodowania, trwal kilka lat i zakonczyl
sie w sierpniu 1988 oddaleniem pozwu. POchodzacy z 1986 longplay Turno
byl nieco bardziej komercyjny i nie zostal zbyt dobrze przyjety, za to
Ram
It Down, wydany po dwuletniej przerwie, stanowil powrot do stylistyki
zdecydowanie metalowej. Przed nagraniem w 1990 plyty Painkiller
Dave Holland zostal zastapiony przez Scotta Travisa. Chociarz zespol nie
cieszyl sie juz tak powszechna popularnoscia, nadal pozostawal czolowym
wykonawca metalowym, a jego koncerty wciaz stanowily duza atrakcje. Jednak
w 1992 Rob Halford niespodziewanie opuscil kolegow i zalozyl nowa grupe
Fight.
Jednoczesnie pozostali muzycy rozpoczeli poszukiwanie odpowiedniego zastepcy,
ktorym zostal "Ripper" Owens. Podczas swiatowej trasy koncertowej
"Jugulator"
kwintet dajacy zdwojona moc muzyki, jaka osiagnal po latach, ku zaskoczeniu
fanow hevy metalu.
Dyskografia: